Nadat schrijver en docent Marieke Groen (58) bij de gemeente heeft aangeklopt voor financiële hulp, beseft ze hoe haar leven al lang door schaarste wordt gedomineerd. Zeven jaar later verschijnt Het verhaal van mijn schaarste. ‘Toen ik ziek werd dacht ik: wie ben ik eigenlijk?’
Dank voor je uitgebreide antwoord. Ik heb het gelezen en er daarna een paar keer over nagedacht. Als eerste korte reactie wil ik schrijven dat jij en ik naast empathie en maatschappijkritisch ook een bepaalde openheid gemeenschappelijk lijken te hebben. — Ik heb zelf na jeugd trauma’s allerlei therapie gedaan met redelijk succes. In jouw geval wat stress en zenuwstelsel aangaat kan ik je een therapie suggeren die via zorgverzekeraar grotendeels vergoed kan worden, en relatief goedkoop is. Maar die suggestie wil ik dan via DM of een andere niet publieke weg doen als je dat OK vindt want ik wil m’n digitale voetafdruk o.a. in verband met doxxing risico zo klein mogelijk houden (paranoia ? wie ? ik ? :-) ).
Ik snap het! Klinkt een stuk verstandiger dan wat ik af en toe doe. Neem me altijd voor om niet te veel weg te geven en doe het dan altijd toch. Ik heb je een bericht gestuurd in elk geval. Ik ben erg benieuwd.
Top! Heb een antwoord gestuurd nu.